De stem van hun lichaam
Marlies Bosch (65) uit Briltil
Vanwege onrustige borsten was ik al tien jaar onder controle totdat ik de jaarlijkse mammografie een keer vergat. Ik ging naar het Martini Ziekenhuis voor onderzoek. Toen er na de foto’s een echo gemaakt moest worden wist ik hoe laat het was. De radioloog wond er geen doekjes om: ik had een grote tumor in m’n linkerborst.
De chirurg deed een punctie en een half uur later hoorde ik samen met een goede vriendin het vonnis. De tumor was zes centimeter groot. Het protocol schreef voor dat amputatie nodig was en het verwijderen van alle lymfeklieren.
Om alles op een rijtje te krijgen, wilde ik in het begin vooral alleen zijn. Aan de vooravond van de operatie omhelsde mijn zoon me met tranen in zijn ogen. Dat is een emotie die ik niet vaak van hem te zien krijg. Mijn dochter vertelde me dat ze zwanger was van, wat later bleek, een tweeling.
Ik had meer inspraak willen hebben in de manier waarop mijn wond is gehecht en de hoeveelheid huid die is blijven zitten. Pas de avond voor mijn operatie zag ik de resultaten van een amputatie van een vriendin die net haar beide borsten kwijt was geraakt. Daarvan schrok ik behoorlijk. Ik had in het ziekenhuis vragen moeten stellen. Maar ik kwam niet eens op het idee.
Uit voorzorg heb ik later mijn andere borst, waarmee ik tien jaar lang problemen had gehad, ook laten verwijderen. Omdat ik dit keer een ‘net’ litteken wilde ging ik hiervoor naar een plastisch chirurg. Tot mijn verbazing kwam er direct een doos met implantaten op tafel. Die voelden vanaf het eerste moment niet goed. Ze klotsten en ik had het gevoel dat je ze lek kon prikken. Wat voelde ik me opgelucht toen de protheses eruit waren. Dan liever plat.
Voor de borstamputatie had ik al 26 operaties ondergaan; van oog tot baarmoeder. Daardoor had ik geleerd altijd positief te blijven. Ik kan trouwens niet ziek zijn. Als ik net uit het ziekenhuis kom en ik voel me goed, kan het zijn dat ik de stad in wil. De omgeving om me heen snapte dat niet. Die vond mij overactief. Daardoor heb ik vriendinnen verloren.