M. Bosch in de Margriet
Interview met Marlies Bosch in de Margriet
Vijf jaar later
Marlies Bosch (63) stond al jarenlang onder controle vanwege haar ‘onrustige’ rechterborst. Vijf jaar geleden werd in haar linkerborst een tumor gevonden.
“De avond voor de routine controle had ik een raar gevoel. Dat had ik nog nooit gehad. Zelfs niet bij eerdere operaties aan mijn rechterborst. Toen de chirurg de uitslag gaf drong niks tot me door. Het was een groot gezwel, mijn borst moest eraf en mijn lymfeklieren moesten eruit. Ik kreeg wat betreft mijn lymfeklieren geen opties, terwijl ik nu weet dat die er wel waren.
Ik ben fotograaf en heb mijn borsten altijd op een esthetische manier gefotografeerd. Toen ik zwanger was en borstvoeding gaf, maar ik heb ook “gewone” borstfoto’s gemaakt. De behoefte om daar mee door te gaan was ook na de operatie nog heel groot. Het was enorm belangrijk voor mijn verwerkingsproces. Mijn andere borst is later ook weggehaald. Uit voorzorg, dat wilde ik zelf. Ik heb implantaten gehad, maar vanwege ontstekingen moesten die er weer uit. Ik draag geen prothese. Heb ik wel geprobeerd maar een bh dragen is pijnlijk over de littekens. En ik wil borstkanker ook niet wegstoppen. Er zijn nu eenmaal vrouwen die dat hebben gehad. Ik ben daar een van. In de kern ben ik niet veranderd, maar ik ben wel kritischer geworden.
En ik heb eens goed naar mijn leven gekeken: wat wil ik echt? Ik ben minder gehaast gaan leven en neem nu genoeg tijd voor alles. Vooral voor mijn kinderen, kleinkinderen en vrienden. De banden die er zijn wil ik intenser maken. Ik fotografeer nog steeds veel, mijn werk is een goede uitlaatklep. Ik heb een fotoboek gemaakt over ‘het leven van mijn borsten’ dat was mijn verwerkingsproces. Daarna realiseerde ik me pas wat er was gebeurd.
De kanker speelt nu, vijf jaar later, niet meer zo op de voorgrond. Ik word er natuurlijk wel steeds aan herinnerd, elke dag zie ik de littekens, maar ik voel me geen slachtoffer. Ik heb een fijn leven en geniet intens van alles wat ik doe. Ik leef zonder borsten maar dat went. Als dit het is wil ik wel negentig worden.”
Artikel Margriet, oktober 2006